interactive GDPR 2016/0679 PL

whereas przedmiot:

• whereas (81) 1
• whereas (127) 1
• whereas (129) 1
• whereas (131) 1
• whereas (158) 1

definitions:

• dane osobowe
• przetwarzanie
• ograniczenie przetwarzania
• profilowanie
• pseudonimizacja
• zbiór danych
• administrator
• podmiot przetwarzający
• odbiorca
• strona trzecia
• zgoda
• naruszenie ochrony danych osobowych
• dane genetyczne
• dane biometryczne
• dane dotyczące zdrowia
• główna jednostka organizacyjna
• przedstawiciel
• przedsiębiorca
• grupa przedsiębiorstw
• wiążące reguły korporacyjne
• organ nadzorczy
• organ nadzorczy, którego sprawa dotyczy
• transgraniczne przetwarzanie
• mający znaczenie dla sprawy i uzasadniony sprzeciw
• usługa społeczeństwa informacyjnego
• organizacja międzynarodowa

Artykuł 1

przedmiot i cele

1.   W niniejszym rozporządzeniu ustanowione zostają przepisy o ochronie osób fizycznych w związku z  przetwarzaniem danych osobowych oraz przepisy o swobodnym przepływie danych osobowych.

2.   Niniejsze rozporządzenie chroni podstawowe prawa i wolności osób fizycznych, w szczególności ich prawo do ochrony danych osobowych.

3.   Nie ogranicza się ani nie zakazuje swobodnego przepływu danych osobowych w Unii z powodów odnoszących się do ochrony osób fizycznych w związku z  przetwarzaniem danych osobowych.

Artykuł 28

Podmiot przetwarzający

1.   Jeżeli przetwarzanie ma być dokonywane w imieniu administratora, korzysta on wyłącznie z usług takich podmiotów przetwarzających, które zapewniają wystarczające gwarancje wdrożenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych, by przetwarzanie spełniało wymogi niniejszego rozporządzenia i chroniło prawa osób, których dane dotyczą.

2.   Podmiot przetwarzający nie korzysta z usług innego podmiotu przetwarzającego bez uprzedniej szczegółowej lub ogólnej pisemnej zgody administratora. W przypadku ogólnej pisemnej zgody podmiot_przetwarzający informuje administratora o wszelkich zamierzonych zmianach dotyczących dodania lub zastąpienia innych podmiotów przetwarzających, dając tym samym administratorowi możliwość wyrażenia sprzeciwu wobec takich zmian.

3.   Przetwarzanie przez podmiot_przetwarzający odbywa się na podstawie umowy lub innego instrumentu prawnego, które podlegają prawu Unii lub prawu państwa członkowskiego i wiążą podmiot_przetwarzający i  administratora, określają przedmiot i czas trwania przetwarzania, charakter i cel przetwarzania, rodzaj danych osobowych oraz kategorie osób, których dane dotyczą, obowiązki i prawa administratora. Ta umowa lub inny instrument prawny stanowią w szczególności, że podmiot_przetwarzający:

a)

przetwarza dane_osobowe wyłącznie na udokumentowane polecenie administratora – co dotyczy też przekazywania danych osobowych do państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej – chyba że obowiązek taki nakłada na niego prawo Unii lub prawo państwa członkowskiego, któremu podlega podmiot_przetwarzający; w takim przypadku przed rozpoczęciem przetwarzania podmiot_przetwarzający informuje administratora o tym obowiązku prawnym, o ile prawo to nie zabrania udzielania takiej informacji z uwagi na ważny interes publiczny;

b)	zapewnia, by osoby upoważnione do przetwarzania danych osobowych zobowiązały się do zachowania tajemnicy lub by podlegały odpowiedniemu ustawowemu obowiązkowi zachowania tajemnicy;

c)	podejmuje wszelkie środki wymagane na mocy art. 32;

d)	przestrzega warunków korzystania z usług innego podmiotu przetwarzającego, o których mowa w ust. 2 i 4;

e)	biorąc pod uwagę charakter przetwarzania, w miarę możliwości pomaga administratorowi poprzez odpowiednie środki techniczne i organizacyjne wywiązać się z obowiązku odpowiadania na żądania osoby, której dane dotyczą, w zakresie wykonywania jej praw określonych w rozdziale III;

f)	uwzględniając charakter przetwarzania oraz dostępne mu informacje, pomaga administratorowi wywiązać się z obowiązków określonych w art. 32–36;

g)	po zakończeniu świadczenia usług związanych z  przetwarzaniem zależnie od decyzji administratora usuwa lub zwraca mu wszelkie dane_osobowe oraz usuwa wszelkie ich istniejące kopie, chyba że prawo Unii lub prawo państwa członkowskiego nakazują przechowywanie danych osobowych;

h)	udostępnia administratorowi wszelkie informacje niezbędne do wykazania spełnienia obowiązków określonych w niniejszym artykule oraz umożliwia administratorowi lub audytorowi upoważnionemu przez administratora przeprowadzanie audytów, w tym inspekcji, i przyczynia się do nich.

W związku z obowiązkiem określonym w akapicie pierwszym lit. h) podmiot_przetwarzający niezwłocznie informuje administratora, jeżeli jego zdaniem wydane mu polecenie stanowi naruszenie niniejszego rozporządzenia lub innych przepisów Unii lub państwa członkowskiego o ochronie danych.

4.   Jeżeli do wykonania w imieniu administratora konkretnych czynności przetwarzania podmiot_przetwarzający korzysta z usług innego podmiotu przetwarzającego, na ten inny podmiot_przetwarzający nałożone zostają – na mocy umowy lub innego aktu prawnego, które podlegają prawu Unii lub prawu państwa członkowskiego – te same obowiązki ochrony danych jak w umowie lub innym akcie prawnym między administratorem a podmiotem przetwarzającym, o których to obowiązkach mowa w ust. 3, w szczególności obowiązek zapewnienia wystarczających gwarancji wdrożenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych, by przetwarzanie odpowiadało wymogom niniejszego rozporządzenia. Jeżeli ten inny podmiot_przetwarzający nie wywiąże się ze spoczywających na nim obowiązków ochrony danych, pełna odpowiedzialność wobec administratora za wypełnienie obowiązków tego innego podmiotu przetwarzającego spoczywa na pierwotnym podmiocie przetwarzającym.

5.   Wystarczające gwarancje, o których mowa w ust. 1 i 4 niniejszego artykułu, podmiot_przetwarzający może wykazać między innymi poprzez stosowanie zatwierdzonego kodeksu postępowania, o którym mowa w art. 40 lub zatwierdzonego mechanizmu certyfikacji, o którym mowa w art. 42.

6.   Bez uszczerbku dla indywidualnych umów między administratorem a podmiotem przetwarzającym, umowa lub inny akt prawny, o których mowa w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu, mogą się opierać w całości lub w części na standardowych klauzulach umownych, o których mowa w ust. 7 i 8 niniejszego artykułu, także gdy są one elementem certyfikacji udzielonej administratorowi lub podmiotowi przetwarzającemu zgodnie z art. 42 i 43.

7.   Komisja może określić standardowe klauzule umowne dotyczące kwestii, o których mowa w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 93 ust. 2.

8.   Organ nadzorczy może przyjąć standardowe klauzule umowne dotyczące kwestii, o których mowa w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu, zgodnie z mechanizmem spójności, o którym mowa w art. 63.

9.   Umowa lub inny akt prawny, o których mowa w art. 3 i 4, mają formę pisemną, w tym formę elektroniczną.

10.   Bez uszczerbku dla art. 82, 83 i 84, jeżeli podmiot_przetwarzający naruszy niniejsze rozporządzenie przy określaniu celów i sposobów przetwarzania, uznaje się go za administratora w odniesieniu do tego przetwarzania.

Artykuł 41

Monitorowanie zatwierdzonych kodeksów postępowania

1.   Bez uszczerbku dla zadań i uprawnień właściwego organu nadzorczego wynikających z art. 57 i 58 monitorowaniem przestrzegania kodeksu postępowania na mocy art. 40 może się zajmować podmiot, który dysponuje odpowiednim poziomem wiedzy fachowej w dziedzinie będącej przedmiotem kodeksu i został akredytowany w tym celu przez właściwy organ_nadzorczy.

2.   Podmiot, o którym mowa w ust. 1, może zostać akredytowany w celu monitorowania przestrzegania kodeksu postępowania, jeżeli:

a)	w sposób satysfakcjonujący wykazał on właściwemu organowi nadzorczemu swoją niezależność i wiedzę fachową w dziedzinie będącej przedmiotem kodeksu;

b)	dysponuje procedurami, które pozwalają mu ocenić zdolność konkretnych administratorów i podmiotów przetwarzających do stosowania kodeksu, monitorować przestrzeganie przez nich jego przepisów oraz okresowo dokonywać przeglądu jego funkcjonowania;

c)

dysponuje procedurami i strukturami, które pozwalają rozpatrywać skargi na naruszenie kodeksu przez administratora lub podmiot_przetwarzający lub na sposób wdrożenia lub wdrażania kodeksu przez administratora lub podmiot_przetwarzający oraz które pozwalają zapewnić przejrzystość tych procedur i struktur dla osób, których dane dotyczą, i opinii publicznej; oraz

d)	w sposób satysfakcjonujący wykazał właściwemu organowi nadzorczemu, że jego zadania i obowiązki nie powodują konfliktu interesów.

3.   Właściwy organ_nadzorczy przedkłada proponowane kryteria akredytacji podmiotu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Europejskiej Radzie Ochrony Danych zgodnie z mechanizmem spójności, o którym mowa w art. 63.

4.   Bez uszczerbku dla zadań i uprawnień właściwego organu nadzorczego oraz przepisów rozdziału VIII podmiot, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – z zastrzeżeniem odpowiednich zabezpieczeń – podejmuje odpowiednie działania w przypadku naruszenia kodeksu przez administratora lub podmiot_przetwarzający, w tym zawiesza lub wyklucza administratora lub podmiot_przetwarzający spośród stosujących kodeks. O działaniach tych i powodach ich podjęcia informuje on właściwy organ_nadzorczy.

5.   Właściwy organ_nadzorczy cofa akredytację podmiotu, o którym mowa w ust. 1, jeżeli podmiot ten nie spełnia lub przestał spełniać warunki akredytacji lub jeżeli działania przez niego podejmowane nie są zgodne z niniejszym rozporządzeniem.

6.   Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do przetwarzania prowadzonego przez organy i podmioty publiczne.

Artykuł 65

Rozstrzyganie sporów przez Europejską Radę Ochrony Danych

1.   Aby w poszczególnych sytuacjach zapewnić właściwe i spójne stosowanie niniejszego rozporządzenia, Europejska Rada Ochrony Danych przyjmuje w następujących przypadkach wiążące decyzje:

a)

jeżeli w przypadku, o którym mowa w art. 60 ust. 4, organ_nadzorczy, którego sprawa dotyczy, zgłosił mający_znaczenie_dla_sprawy_i uzasadniony_sprzeciw wobec projektu decyzji wiodącego organu nadzorczego, a wiodący organ_nadzorczy odrzucił taki sprzeciw jako niemający znaczenia dla sprawy lub nieuzasadniony. Wiążąca decyzja dotyczy wszystkich spraw, które są przedmiotem mającego znaczenie dla sprawy i uzasadnionego sprzeciwu, w szczególności dotyczy tego, czy doszło do naruszenia niniejszego rozporządzenia;

b)	jeżeli panują sprzeczne opinie co do tego, który z organów nadzorczych, których sprawa dotyczy, jest właściwy względem głównej jednostki organizacyjnej;

c)

jeżeli właściwy organ_nadzorczy nie wystąpił o opinię do Europejskiej Rady Ochrony Danych w przypadkach, o których mowa w art. 64 ust. 1, lub nie zastosował się do opinii Europejskiej Rady Ochrony Danych wydanej zgodnie z art. 64. W takim przypadku organ_nadzorczy, którego sprawa dotyczy, lub Komisja mogą zgłosić sprawę Europejskiej Radzie Ochrony Danych.

2.   Decyzję, o której mowa w ust. 1, Europejska Rada Ochrony Danych przyjmuje większością dwóch trzecich głosów swoich członków w terminie miesiąca od wpłynięcia sprawy. Ze względu na złożony charakter sprawy termin ten można przedłużyć o miesiąc. Decyzja, o której mowa w ust. 1, zostaje wraz z uzasadnieniem skierowana do wiodącego organu nadzorczego i wszystkich organów nadzorczych, których sprawa dotyczy, i jest dla nich wiążąca.

3.   Jeżeli Europejska Rada Ochrony Danych nie jest w stanie przyjąć decyzji w terminach, o których mowa w ust. 2, przyjmuje decyzję w terminie dwóch tygodni po upłynięciu drugiego miesiąca, o którym mowa w ust. 2, zwykłą większością głosów swoich członków. Jeżeli głosy członków Europejskiej Rady Ochrony Danych rozkładają się po równo, decyduje głos przewodniczącego.

4.   Przed upływem terminów, o których mowa w ust. 2 i 3, organy nadzorcze, których sprawa dotyczy, nie przyjmują decyzji w sprawie przedłożonej Europejskiej Radzie Ochrony Danych na mocy ust. 1.

5.   Przewodniczący Europejskiej Rady Ochrony Danych bez zbędnej zwłoki notyfikuje organom nadzorczym, których sprawa dotyczy, decyzję, o której mowa w ust. 1. Informuje o niej Komisję. Decyzja jest niezwłocznie publikowana na stronie internetowej Europejskiej Rady Ochrony Danych, po tym jak organ_nadzorczy notyfikował ostateczną decyzję, o której mowa w ust. 6.

6.   Bez zbędnej zwłoki i najpóźniej w terminie miesiąca po notyfikowaniu przez Europejską Radę Ochrony Danych swojej decyzji, wiodący organ_nadzorczy lub w stosownym przypadku organ_nadzorczy, do którego wniesiono skargę, przyjmuje ostateczną decyzję na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Wiodący organ_nadzorczy lub w stosownym przypadku organ_nadzorczy, do którego wniesiono skargę, informuje Europejską Radę Ochrony Danych o terminie, w którym doręczono ostateczną decyzję odpowiednio administratorowi lub podmiotowi przetwarzającemu oraz osobie, której dane dotyczą. Ostateczna decyzja organów nadzorczych, których sprawa dotyczy, zostaje przyjęta w trybie art. 60 ust. 7, 8 i 9. Ostateczna decyzja zawiera informacje o decyzji, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, i wskazuje, że decyzja, o której mowa w tym ustępie, zostanie opublikowana na stronie internetowej Europejskiej Rady Ochrony Danych zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu. Do ostatecznej decyzji załączona zostaje decyzja, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 81

Zawieszenie postępowania

1.   Jeżeli właściwy sąd państwa członkowskiego posiada informację, że przed sądem w innym państwie członkowskim toczy się postępowanie w tej samej sprawie w odniesieniu do przetwarzania przez tego samego administratora lub ten sam podmiot_przetwarzający, kontaktuje się z tym sądem w innym państwie członkowskim, aby potwierdzić istnienie takiego postępowania.

2.   Jeżeli przed sądem w innym państwie członkowskim toczy się postępowanie w tej samej sprawie w odniesieniu do przetwarzania przez tego samego administratora lub ten sam podmiot_przetwarzający, właściwy sąd inny niż sąd, przed którym jako pierwszym wszczęto postępowanie, może zawiesić swoje postępowanie.

3.   Jeżeli postępowania te toczą się w pierwszej instancji, sąd inny niż sąd, przed którym jako pierwszym wszczęto postępowanie, może także – na wniosek jednej ze stron – stwierdzić brak swojej jurysdykcji, jeżeli sąd, przed którym jako pierwszym wszczęto postępowanie, ma jurysdykcję względem przedmiotowych spraw, a jego prawo dopuszcza ich połączenie.