interactive GDPR 2016/0679 PL

whereas europejskiej:

• whereas (1) 2
• whereas (41) 1
• whereas (73) 1
• whereas (77) 1
• whereas (139) 1
• whereas (140) 2
• whereas (143) 3
• whereas (159) 1
• whereas (163) 1
• whereas (170) 1

definitions:

• dane osobowe
• przetwarzanie
• ograniczenie przetwarzania
• profilowanie
• pseudonimizacja
• zbiór danych
• administrator
• podmiot przetwarzający
• odbiorca
• strona trzecia
• zgoda
• naruszenie ochrony danych osobowych
• dane genetyczne
• dane biometryczne
• dane dotyczące zdrowia
• główna jednostka organizacyjna
• przedstawiciel
• przedsiębiorca
• grupa przedsiębiorstw
• wiążące reguły korporacyjne
• organ nadzorczy
• organ nadzorczy, którego sprawa dotyczy
• transgraniczne przetwarzanie
• mający znaczenie dla sprawy i uzasadniony sprzeciw
• usługa społeczeństwa informacyjnego
• organizacja międzynarodowa

Artykuł 35

Ocena skutków dla ochrony danych

1.   Jeżeli dany rodzaj przetwarzania – w szczególności z użyciem nowych technologii – ze względu na swój charakter, zakres, kontekst i cele z dużym prawdopodobieństwem może powodować wysokie ryzyko naruszenia praw lub wolności osób fizycznych, administrator przed rozpoczęciem przetwarzania dokonuje oceny skutków planowanych operacji przetwarzania dla ochrony danych osobowych. Dla podobnych operacji przetwarzania danych wiążących się z podobnym wysokim ryzykiem można przeprowadzić pojedynczą ocenę.

2.   Dokonując oceny skutków dla ochrony danych, administrator konsultuje się z inspektorem ochrony danych, jeżeli został on wyznaczony.

3.   Ocena skutków dla ochrony danych, o której mowa w ust. 1, jest wymagana w szczególności w przypadku:

a)	systematycznej, kompleksowej oceny czynników osobowych odnoszących się do osób fizycznych, która opiera się na zautomatyzowanym przetwarzaniu, w tym profilowaniu, i jest podstawą decyzji wywołujących skutki prawne wobec osoby fizycznej lub w podobny sposób znacząco wpływających na osobę fizyczną;

b)	przetwarzania na dużą skalę szczególnych kategorii danych osobowych, o których mowa w art. 9 ust. 1, lub danych osobowych dotyczących wyroków skazujących i naruszeń prawa, o czym mowa w art. 10; lub

c)	systematycznego monitorowania na dużą skalę miejsc dostępnych publicznie.

4.   Organ nadzorczy ustanawia i podaje do publicznej wiadomości wykaz rodzajów operacji przetwarzania podlegających wymogowi dokonania oceny skutków dla ochrony danych na mocy ust. 1. Organ nadzorczy przekazuje te wykazy europejskiej Radzie Ochrony Danych, o której mowa w art. 68.

5.   Organ nadzorczy może także ustanowić i podać do wiadomości publicznej wykaz rodzajów operacji przetwarzania niepodlegających wymogowi dokonania oceny skutków dla ochrony danych. Organ nadzorczy przekazuje te wykazy europejskiej Radzie Ochrony Danych.

6.   Jeżeli wykazy, o których mowa w ust. 4 i 5, obejmują czynności przetwarzania związane z oferowaniem towarów lub usług osobom, których dane dotyczą, lub z monitorowaniem ich zachowania w kilku państwach członkowskich lub mogące znacznie wpłynąć na swobodny przepływ danych osobowych w Unii, przed przyjęciem takich wykazów właściwy organ_nadzorczy stosuje mechanizm spójności, o którym mowa w art. 63.

7.   Ocena zawiera co najmniej:

a)	systematyczny opis planowanych operacji przetwarzania i celów przetwarzania, w tym, gdy ma to zastosowanie – prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez administratora;

b)	ocenę, czy operacje przetwarzania są niezbędne oraz proporcjonalne w stosunku do celów;

c)	ocenę ryzyka naruszenia praw lub wolności osób, których dane dotyczą, o którym mowa w ust. 1; oraz

d)

środki planowane w celu zaradzenia ryzyku, w tym zabezpieczenia oraz środki i mechanizmy bezpieczeństwa mające zapewnić ochronę danych osobowych i wykazać przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, z uwzględnieniem praw i prawnie uzasadnionych interesów osób, których dane dotyczą, i innych osób, których sprawa dotyczy.

8.   Oceniając – w szczególności do celów oceny skutków dla ochrony danych – skutki operacji przetwarzania wykonywanych przez administratora lub podmiot_przetwarzający, uwzględnia się przestrzeganie przez takiego administratora lub taki podmiot_przetwarzający zatwierdzonych kodeksów postępowania, o których mowa w art. 40.

9.   W stosownych przypadkach administrator zasięga opinii osób, których dane dotyczą, lub ich przedstawicieli w sprawie zamierzonego przetwarzania, bez uszczerbku dla ochrony interesów handlowych lub publicznych lub bezpieczeństwa operacji przetwarzania.

10.   Ust. 1–7 nie mają zastosowania, jeżeli przetwarzanie na mocy art. 6 ust. 1 lit. c) lub e) ma podstawę prawną w prawie Unii lub w prawie państwa członkowskiego, któremu podlega administrator, i prawo takie reguluje daną operację przetwarzania lub zestaw operacji, a oceny skutków dla ochrony danych dokonano już w ramach oceny skutków regulacji w związku z przyjęciem tej podstawy prawnej – chyba że państwa członkowskie uznają za niezbędne, by przed podjęciem czynności przetwarzania dokonać oceny skutków dla ochrony danych.

11.   W razie potrzeby, przynajmniej gdy zmienia się ryzyko wynikające z operacji przetwarzania, administrator dokonuje przeglądu, by stwierdzić, czy przetwarzanie odbywa się zgodnie z oceną skutków dla ochrony danych.

Artykuł 40

Kodeksy postępowania

1.   Państwa członkowskie, organy nadzorcze, Europejska Rada Ochrony Danych oraz Komisja zachęcają do sporządzania kodeksów postępowania mających pomóc we właściwym stosowaniu niniejszego rozporządzenia – z uwzględnieniem specyfiki różnych sektorów dokonujących przetwarzania oraz szczególnych potrzeb mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw.

2.   Zrzeszenia i inne podmioty reprezentujące określone kategorie administratorów lub podmioty przetwarzające mogą opracowywać lub zmieniać kodeksy postępowania lub rozszerzać ich zakres, aby doprecyzować zastosowanie niniejszego rozporządzenia, między innymi w odniesieniu do:

a)	rzetelnego i przejrzystego przetwarzania;

b)	prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez administratorów w określonych kontekstach;

c)	zbierania danych osobowych;

d)	pseudonimizacji danych osobowych;

e)	informowania opinii publicznej i osób, których dane dotyczą;

f)	wykonywania przez osoby, których dane dotyczą, przysługujących im praw;

g)	informowania i ochrony dzieci oraz sposobu pozyskiwania zgody osoby sprawującej władzę rodzicielską lub opiekę nad dzieckiem;

h)	środków i procedur, o których mowa w art. 24 i 25, oraz środków zapewniających bezpieczeństwo przetwarzania, o których mowa w art. 32;

i)	zgłaszania organowi nadzorczemu naruszeń ochrony danych osobowych oraz zawiadamiania o takich naruszeniach osób, których dane dotyczą;

j)	przekazywania danych osobowych do państw trzecich lub organizacji międzynarodowych; lub

k)	postępowań pozasądowych oraz innych trybów rozstrzygania sporów w celu rozstrzygania sporów między administratorami a osobami, których dane dotyczą, w zakresie przetwarzania, bez uszczerbku dla praw osób, których dane dotyczą, na mocy art. 77 i 79.

3.   Poza administratorami lub podmiotami przetwarzającymi, którzy podlegają niniejszemu rozporządzeniu, kodeksów postępowania zatwierdzonych na mocy ust. 5 niniejszego artykułu i powszechnie obowiązujących zgodnie z ust. 9 niniejszego artykułu, mogą przestrzegać także administratorzy lub podmioty przetwarzające, którzy zgodnie z art. 3 nie podlegają niniejszemu rozporządzeniu, w celu zapewnienia odpowiednich zabezpieczeń w ramach przekazywania danych osobowych do państw trzecich lub organizacji międzynarodowych na warunkach określonych w art. 46 ust. 2 lit. e). Tacy administratorzy lub takie podmioty przetwarzające podejmują wiążące i egzekwowalne zobowiązanie – w drodze umowy lub poprzez inne prawnie wiążące instrumenty – do stosowania tych odpowiednich zabezpieczeń, w tym w odniesieniu do praw osób, których dane dotyczą.

4.   Kodeks postępowania, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, przewiduje mechanizmy pozwalające podmiotowi, o którym mowa w art. 41 ust. 1, prowadzić obowiązkowe monitorowanie przestrzegania przepisów kodeksu przez administratorów lub podmioty przetwarzające, którzy podjęli się jego stosowania, bez uszczerbku dla zadań i uprawnień organów nadzorczych właściwych na mocy art. 55 lub 56.

5.   Zrzeszenia i inne podmioty, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, chcące opracować kodeks postępowania lub zmienić lub rozszerzyć zakres kodeksu już obowiązującego przedkładają projekt kodeksu, zmiany lub rozszerzenia organowi nadzorczemu właściwemu na mocy art. 55. Organ nadzorczy wydaje opinię o zgodności projektu kodeksu, zmiany lub rozszerzenia z niniejszym rozporządzeniem i zatwierdza taki projekt kodeksu, zmiany lub rozszerzenia, jeżeli uzna, że stanowią one odpowiednie zabezpieczenia.

6.   W przypadku zatwierdzenia zgodnie z ust. 5 projektu kodeksu, zmiany lub rozszerzenia, organ_nadzorczy rejestruje i publikuje ten kodeks, o ile nie dotyczy on czynności przetwarzania prowadzonych w kilku państwach członkowskich.

7.   Jeżeli projekt kodeksu postępowania dotyczy czynności przetwarzania prowadzonych w kilku państwach członkowskich, organ_nadzorczy właściwy na mocy art. 55 przed zatwierdzeniem projektu kodeksu, zmiany lub rozszerzenia przedkłada go zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 63, europejskiej Radzie Ochrony Danych, która wydaje opinię o zgodności projektu kodeksu, zmiany lub rozszerzenia z niniejszym rozporządzeniem lub w sytuacji określonej w ust. 3 niniejszego artykułu opinię o tym, czy stanowią one odpowiednie zabezpieczenia.

8.   Jeżeli opinia, o której mowa w ust. 7, potwierdza, że projekt kodeksu, zmiany lub rozszerzenia jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem lub w sytuacji określonej w ust. 3 stanowią odpowiednie zabezpieczenia, Europejska Rada Ochrony Danych przedkłada tę opinię Komisji.

9.   Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, stwierdzić, że zatwierdzony kodeks postępowania, zmiana lub rozszerzenie przedłożone jej na mocy ust. 8 niniejszego artykułu są powszechnie obowiązujące w Unii. Te akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 93 ust. 2.

10.   Komisja zapewnia odpowiednie upowszechnianie zatwierdzonych kodeksów, których powszechne obowiązywanie stwierdziła zgodnie z ust. 9.

11.   Europejska Rada Ochrony Danych gromadzi w rejestrze wszystkie zatwierdzone kodeksy podstępowania, zmiany i rozszerzenia i udostępnia je opinii publicznej za pomocą odpowiednich środków.

Artykuł 41

Monitorowanie zatwierdzonych kodeksów postępowania

1.   Bez uszczerbku dla zadań i uprawnień właściwego organu nadzorczego wynikających z art. 57 i 58 monitorowaniem przestrzegania kodeksu postępowania na mocy art. 40 może się zajmować podmiot, który dysponuje odpowiednim poziomem wiedzy fachowej w dziedzinie będącej przedmiotem kodeksu i został akredytowany w tym celu przez właściwy organ_nadzorczy.

2.   Podmiot, o którym mowa w ust. 1, może zostać akredytowany w celu monitorowania przestrzegania kodeksu postępowania, jeżeli:

a)	w sposób satysfakcjonujący wykazał on właściwemu organowi nadzorczemu swoją niezależność i wiedzę fachową w dziedzinie będącej przedmiotem kodeksu;

b)	dysponuje procedurami, które pozwalają mu ocenić zdolność konkretnych administratorów i podmiotów przetwarzających do stosowania kodeksu, monitorować przestrzeganie przez nich jego przepisów oraz okresowo dokonywać przeglądu jego funkcjonowania;

c)

dysponuje procedurami i strukturami, które pozwalają rozpatrywać skargi na naruszenie kodeksu przez administratora lub podmiot_przetwarzający lub na sposób wdrożenia lub wdrażania kodeksu przez administratora lub podmiot_przetwarzający oraz które pozwalają zapewnić przejrzystość tych procedur i struktur dla osób, których dane dotyczą, i opinii publicznej; oraz

d)	w sposób satysfakcjonujący wykazał właściwemu organowi nadzorczemu, że jego zadania i obowiązki nie powodują konfliktu interesów.

3.   Właściwy organ_nadzorczy przedkłada proponowane kryteria akredytacji podmiotu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, europejskiej Radzie Ochrony Danych zgodnie z mechanizmem spójności, o którym mowa w art. 63.

4.   Bez uszczerbku dla zadań i uprawnień właściwego organu nadzorczego oraz przepisów rozdziału VIII podmiot, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – z zastrzeżeniem odpowiednich zabezpieczeń – podejmuje odpowiednie działania w przypadku naruszenia kodeksu przez administratora lub podmiot_przetwarzający, w tym zawiesza lub wyklucza administratora lub podmiot_przetwarzający spośród stosujących kodeks. O działaniach tych i powodach ich podjęcia informuje on właściwy organ_nadzorczy.

5.   Właściwy organ_nadzorczy cofa akredytację podmiotu, o którym mowa w ust. 1, jeżeli podmiot ten nie spełnia lub przestał spełniać warunki akredytacji lub jeżeli działania przez niego podejmowane nie są zgodne z niniejszym rozporządzeniem.

6.   Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do przetwarzania prowadzonego przez organy i podmioty publiczne.

Artykuł 43

Podmiot certyfikujący

1.   Bez uszczerbku dla zadań i uprawnień właściwego organu nadzorczego wynikających z art. 57 i 58 podmiot certyfikujący, który dysponuje odpowiednim poziomem wiedzy fachowej w dziedzinie ochrony danych dokonuje certyfikacji i jej przedłużenia po poinformowaniu organu nadzorczego w celu umożliwienia mu w razie potrzeby wykonywania uprawnień na mocy art. 58 ust. 2 lit. h) –. Państwa członkowskie zapewniają akredytację tych podmiotów certyfikujących przez:

a)	organ_nadzorczy właściwy zgodnie z art. 55 lub 56; lub

b)	krajową jednostkę akredytującą określoną zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 (20) – zgodnie z EN-ISO/IEC 17065/2012 – oraz zgodnie z dodatkowymi wymogami określonymi przez organ_nadzorczy właściwy zgodnie z. 55 lub 56.

2.   Podmioty certyfikujące, o których mowa w ust. 1, zostają akredytowane zgodnie z tym ustępem w przypadku gdy:

a)	w sposób satysfakcjonujący wykazały właściwemu organowi nadzorczemu swoją niezależność i wiedzę fachową w dziedzinie podlegającej certyfikacji;

b)	zobowiązały się do przestrzegania kryteriów, o których mowa w art. 42 ust. 5 i które zostały zatwierdzone przez organ_nadzorczy właściwy zgodnie z art. 55 lub 56 lub przez Europejską Radę Ochrony Danych zgodnie z art. 63;

c)	dysponują procedurami wydawania, okresowego przeglądu i cofania certyfikacji, znaków jakości i oznaczeń w dziedzinie ochrony danych;

d)

dysponują procedurami i strukturami, które pozwalają rozpatrywać skargi na naruszenie warunków certyfikacji przez administratora lub podmiot_przetwarzający lub na sposób wdrożenia lub wdrażania certyfikacji przez administratora lub podmiot_przetwarzający, oraz które zapewniają przejrzystość tych procedur i struktur dla osób, których dane dotyczą, i opinii publicznej; oraz

e)	w sposób satysfakcjonujący wykażą właściwemu organowi nadzorczemu, że ich zadania i obowiązki nie powodują konfliktu interesów.

3.   Akredytacja podmiotów certyfikujących, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, jest dokonywana na podstawie kryteriów zatwierdzonych przez organ_nadzorczy właściwy zgodnie z art. 55 lub 56 lub przez Europejską Radę Ochrony Danych zgodnie z art. 63. W przypadku akredytacji na mocy ust. 1 lit. c) niniejszego artykułu wymogi te są uzupełnieniem wymogów przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008 oraz przepisów technicznych określających metody i procedury podmiotów certyfikujących.

4.   Podmioty certyfikujące, o których mowa w ust. 1, są odpowiedzialne za dokonanie właściwej oceny przed udzieleniem lub cofnięciem certyfikacji, bez uszczerbku dla spoczywającego na administratorze lub podmiocie przetwarzającym obowiązku przestrzegania niniejszego rozporządzenia. Akredytacji udziela się na maksymalny okres pięciu lat; można ją przedłużyć na tych samych warunkach, o ile podmiot certyfikujący spełnia wymogi określone w niniejszym artykule.

5.   Podmioty certyfikujące, o których mowa w ust. 1, przedstawiają właściwemu organowi nadzorczemu powody udzielenia lub cofnięcia żądanej certyfikacji.

6.   Organ nadzorczy w łatwo dostępny sposób podaje do wiadomości publicznej wymogi, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, oraz kryteria, o których mowa w art. 42 ust. 5. Organy nadzorcze przekazują te wymogi i kryteria także europejskiej Radzie Ochrony Danych. Gromadzi ona w rejestrze wszystkie mechanizmy certyfikacji oraz znaki jakości w dziedzinie ochrony danych i udostępnia je opinii publicznej za pomocą odpowiednich środków.

7.   Bez uszczerbku dla rozdziału VIII właściwy organ_nadzorczy lub krajowa jednostka akredytująca cofają akredytację podmiotu certyfikującego zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, w przypadku gdy podmiot ten nie spełnia lub przestał spełniać warunki akredytacji lub jeżeli działania podejmowane przez podmiot certyfikujący naruszają niniejsze rozporządzenie.

8.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 92 w celu doprecyzowania wymogów, które uwzględnia się w przypadku mechanizmów certyfikacji w dziedzinie ochrony danych, o których mowa w art. 42 ust. 1.

9.   Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające techniczne standardy mechanizmów certyfikacji oraz znaków jakości i oznaczeń w dziedzinie ochrony danych, a także sposoby upowszechniania i uznawania tych mechanizmów certyfikacji oraz znaków jakości i oznaczeń. Te akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 93 ust. 2.

ROZDZIAŁ V

Przekazywanie danych osobowych do państw trzecich lub organizacji międzynarodowych

Artykuł 45

Przekazywanie na podstawie decyzji stwierdzającej odpowiedni stopień ochrony

1.   Przekazanie danych osobowych do państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej może nastąpić, gdy Komisja stwierdzi, że to państwo trzecie, terytorium lub określony sektor lub określone sektory w tym państwie trzecim lub dana organizacja_międzynarodowa zapewniają odpowiedni stopień ochrony. Takie przekazanie nie wymaga specjalnego zezwolenia.

2.   Oceniając, czy stopień ochrony jest odpowiedni, Komisja uwzględnia w szczególności następujące elementy:

a)

praworządność, poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności, odpowiednie ustawodawstwo – zarówno ogólne, jak i sektorowe – w tym w dziedzinie bezpieczeństwa publicznego, obrony, bezpieczeństwa narodowego i prawa karnego oraz dostępu organów publicznych do danych osobowych, a także wdrażanie takiego ustawodawstwa, zasady ochrony danych osobowych, zasady dotyczące wykonywania zawodu, środki bezpieczeństwa, w tym zasady dalszego przekazywania danych osobowych do kolejnego państwa trzeciego lub innej organizacji międzynarodowej, których przestrzega się w tym państwie lub w organizacji międzynarodowej, orzecznictwo, a także istnienie skutecznych i egzekwowalnych praw osób, których dane dotyczą, oraz prawa osób, których dane dotyczą, których dane_osobowe są przekazywane, do skutecznych administracyjnych i sądowych środków zaskarżenia;

b)

istnienie i skuteczne działanie co najmniej jednego niezależnego organu nadzorczego w państwie trzecim lub w stosunku do organizacji międzynarodowej, mającego obowiązek zapewniać i egzekwować przestrzeganie przepisów o ochronie danych – w tym posiadające odpowiednie uprawnienia do egzekwowania przestrzegania przepisów – pomagać i doradzać osobom, których dane dotyczą, w toku wykonywania przysługujących im praw, a także współpracować z organami nadzorczymi państw członkowskich; oraz

c)	międzynarodowe zobowiązania zaciągnięte przez dane państwo trzecie lub daną organizację międzynarodową lub inne obowiązki wynikające z prawnie wiążących konwencji lub instrumentów oraz z udziału w systemach wielostronnych lub regionalnych, w szczególności w dziedzinie ochrony danych osobowych.

3.   Po dokonaniu oceny, czy stopień ochrony jest odpowiedni, Komisja może w drodze aktu wykonawczego przyjąć decyzję stwierdzającą, że państwo trzecie, terytorium lub określony sektor lub określone sektory w tym państwie trzecim lub organizacja_międzynarodowa zapewniają odpowiedni stopień ochrony w rozumieniu ust. 2 niniejszego artykułu. W akcie wykonawczym przewiduje się mechanizm okresowego przeglądu – przynajmniej raz na cztery lata – podczas którego uwzględnia się wszelkie mające znaczenie zmiany w państwie trzecim lub organizacji międzynarodowej. W akcie wykonawczym zostaje określony terytorialny i sektorowy zakres jego zastosowania, a gdy ma to zastosowanie wskazany zostaje organ_nadzorczy lub organy nadzorcze, o których mowa w ust. 2 lit. b) niniejszego artykułu. Akt wykonawczy zostaje przyjęty zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 93 ust. 2.

4.   Komisja na bieżąco monitoruje zmiany w państwach trzecich i organizacjach międzynarodowych mogące wpłynąć na obowiązywanie decyzji przyjętych na mocy ust. 3 niniejszego artykułu oraz decyzji przyjętych na podstawie art. 25 ust. 6 dyrektywy 95/46/WE.

5.   Jeżeli dostępne informacje na to wskazują, w szczególności po przeglądzie, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, Komisja przyjmuje decyzję stwierdzającą, że państwo trzecie – lub terytorium lub jeden lub więcej określonych sektorów w tym państwie trzecim – lub organizacja_międzynarodowa przestały zapewniać odpowiedni stopień ochrony w rozumieniu ust. 2 niniejszego artykułu, i w niezbędnym zakresie uchyla, zmienia lub zawiesza decyzję, o której mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, w drodze aktów wykonawczych bez mocy wstecznej. Te akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 93 ust. 2.

W należycie uzasadnionych, szczególnie pilnych przypadkach Komisja przyjmuje zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 93 ust. 3 akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie.

6.   Komisja podejmuje konsultacje z państwem trzecim lub organizacją międzynarodową w celu zaradzenia sytuacji będącej przyczyną decyzji przyjętej na mocy ust. 5.

7.   Decyzja przyjęta na mocy ust. 5 niniejszego artykułu pozostaje bez uszczerbku dla przekazywania danych osobowych do danego państwa trzeciego, terytorium lub określonego sektora lub określonych sektorów w tym państwie trzecim lub do danej organizacji międzynarodowej na mocy art. 46–49.

8.   Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii europejskiej i na swojej stronie internetowej wykaz państw trzecich, terytoriów i określonych sektorów w państwie trzecim oraz organizacji międzynarodowych, co do których przyjęła decyzję stwierdzającą odpowiedni stopień ochrony lub jego brak.

9.   Decyzje przyjęte przez Komisję na mocy art. 25 ust. 6 dyrektywy 95/46/WE pozostają w mocy do czasu ich zmiany, zastąpienia lub uchylenia decyzją Komisji przyjętą zgodnie z ust. 3 lub 5 niniejszego artykułu.

Artykuł 51

Organ nadzorczy

1.   Każde państwo członkowskie zapewnia, by za monitorowanie stosowania niniejszego rozporządzenia odpowiadał co najmniej jeden niezależny organ publiczny w celu ochrony podstawowych praw i wolności osób fizycznych w związku z  przetwarzaniem oraz ułatwiania swobodnego przepływu danych osobowych w Unii (zwany dalej „organem nadzorczym”).

2.   Każdy organ_nadzorczy przyczynia się do spójnego stosowania niniejszego rozporządzenia w całej Unii. W tym celu organy nadzorcze współpracują ze sobą i z Komisją zgodnie z rozdziałem VII.

3.   Jeżeli w państwie członkowskim ustanowiono więcej niż jeden organ_nadzorczy, państwo to wskazuje, który z nich ma reprezentować te organy w europejskiej Radzie Ochrony Danych, oraz ustala mechanizm zapewniający przestrzeganie przez pozostałe organy przepisów o mechanizmie spójności, o którym mowa w art. 63.

4.   Do dnia 25 maja 2018 r. każde państwo członkowskie zawiadamia Komisję o przepisach przyjętych na mocy niniejszego rozdziału, a następnie niezwłocznie o każdej kolejnej zmianie mającej na nie wpływ.

Artykuł 52

Niezależność

1.   Każdy organ_nadzorczy podczas wypełniania swoich zadań i wykonywania swoich uprawnień zgodnie z niniejszym rozporządzeniem działa w sposób w pełni niezależny.

2.   Członek lub członkowie każdego organu nadzorczego podczas wypełniania swoich zadań i wykonywania swoich uprawnień zgodnie z niniejszym rozporządzeniem pozostają wolni od bezpośrednich i pośrednich wpływów zewnętrznych, nie zwracają się do nikogo o instrukcje ani ich od nikogo nie przyjmują.

3.   Członek lub członkowie każdego organu nadzorczego powstrzymują się od wszelkich czynności sprzecznych ze swoimi obowiązkami i podczas swojej kadencji nie podejmują żadnego zajęcia zarobkowego ani niezarobkowego sprzecznego z tymi obowiązkami.

4.   Każde państwo członkowskie zapewnia, by każdy organ_nadzorczy dysponował zasobami kadrowymi, technicznymi i finansowymi, pomieszczeniami i infrastrukturą niezbędnymi do skutecznego wypełniania swoich zadań i wykonywania swoich uprawnień, w tym w zakresie wzajemnej pomocy, współpracy i uczestnictwa w pracach europejskiej Rady Ochrony Danych.

5.   Każde państwo członkowskie zapewnia, by każdy organ_nadzorczy wybierał i posiadał własny personel, działający pod wyłącznym kierownictwem członka lub członków danego organu nadzorczego.

6.   Każde państwo członkowskie zapewnia, by każdy organ_nadzorczy podlegał kontroli finansowej w sposób nienaruszający jego niezależności oraz dysponował odrębnym, publicznym budżetem rocznym, który może być częścią ogólnego budżetu państwowego lub krajowego.

Artykuł 57

Zadania

1.   Bez uszczerbku dla innych zadań określonych na mocy niniejszego rozporządzenia każdy organ_nadzorczy na swoim terytorium:

a)	monitoruje i egzekwuje stosowanie niniejszego rozporządzenia;

b)	upowszechnia w społeczeństwie wiedzę o ryzyku, przepisach, zabezpieczeniach i prawach związanych z  przetwarzaniem oraz rozumienie tych zjawisk. Szczególną uwagę poświęca działaniom skierowanym do dzieci;

c)	doradza, zgodnie z prawem państwa członkowskiego, parlamentowi narodowemu, rządowi oraz innym instytucjom i organom w sprawie aktów prawnych i administracyjnych środków ochrony praw i wolności osób fizycznych w związku z  przetwarzaniem;

d)	upowszechnia wśród administratorów i podmiotów przetwarzających wiedzę o obowiązkach spoczywających na nich na mocy niniejszego rozporządzenia;

e)	udziela osobie, której dane dotyczą, na jej żądanie informacji o wykonywaniu praw przysługujących im na mocy niniejszego rozporządzenia, a w stosownym przypadku współpracuje w tym celu z organami nadzorczymi innych państw członkowskich;

f)

rozpatruje skargi wniesione przez osobę, której dane dotyczą, lub przez podmiot, organizację lub zrzeszenie zgodnie z art. 80, w odpowiednim zakresie prowadzi postępowania w przedmiocie tych skarg i w rozsądnym terminie informuje skarżącego o postępach i wynikach tych postępowań, w szczególności jeżeli niezbędne jest dalsze prowadzenie postępowań lub koordynacja działań z innym organem nadzorczym;

g)	współpracuje z innymi organami nadzorczymi, w tym dzieli się informacjami oraz świadczy wzajemną pomoc, w celu zapewnienia spójnego stosowania i egzekwowania niniejszego rozporządzenia;

h)	prowadzi postępowania w sprawie stosowania niniejszego rozporządzenia, w tym na podstawie informacji otrzymanych od innego organu nadzorczego lub innego organu publicznego;

i)	monitoruje zmiany w stosownych dziedzinach, o ile zmiany te mają wpływ na ochronę danych osobowych, w szczególności monitoruje rozwój technologii informacyjno-komunikacyjnych i praktyk handlowych;

j)	przyjmuje standardowe klauzule umowne, o których mowa w art. 28 ust. 8 i art. 46 ust. 2 lit. d);

k)	ustanawia i prowadzi wykaz związany z wymogiem dokonania oceny skutków dla ochrony danych na mocy art. 35 ust. 4;

l)	udziela zaleceń, o których mowa w art. 36 ust. 2, dotyczących operacji przetwarzania;

m)	zachęca do sporządzania kodeksów postępowania zgodnie z art. 40 ust. 1, wydaje opinie na ich temat oraz zatwierdza te kodeksy, w których znajdują się odpowiednie zabezpieczenia, na mocy art. 40 ust. 5;

n)	zachęca do ustanawiania mechanizmów certyfikacji w dziedzinie ochrony danych oraz znaków jakości i oznaczeń z tej dziedziny zgodnie z art. 42 ust. 1, a także zatwierdza kryteria certyfikacji zgodnie z art. 42 ust. 5;

o)	gdy ma to zastosowanie – zgodnie z art. 42 ust. 7 dokonuje okresowego przeglądu udzielonych certyfikacji;

p)	opracowuje i publikuje kryteria akredytacji podmiotu monitorującego kodeksy postępowania na mocy art. 41 oraz podmiotu certyfikującego na mocy art. 43;

q)	akredytuje podmiot monitorujący kodeksy postępowania na mocy art. 41 oraz podmiot certyfikujący na mocy art. 43;

r)	wydaje zezwolenia na klauzule umowne i przepisy, o których mowa w art. 46 ust. 3;

s)	zatwierdza wiążące_reguły_korporacyjne na mocy art. 47;

t)	bierze udział w pracach europejskiej Rady Ochrony Danych;

u)	prowadzi wewnętrzny rejestr naruszeń niniejszego rozporządzenia i działań podjętych zgodnie z art. 58 ust. 2; oraz

v)	wypełnia inne zadania związane z ochroną danych osobowych.

2.   Każdy organ_nadzorczy ułatwia wnoszenie skarg, o których mowa w ust. 1 lit. f), za pomocą takich środków, jak gotowy formularz skargi, który można również wypełnić elektronicznie, co nie wyklucza innych sposobów komunikacji.

3.   Każdy organ_nadzorczy wypełnia zadania na rzecz osoby, której dane dotyczą, i – gdy ma to zastosowanie – inspektora ochrony danych bezpłatnie.

4.   Jeżeli żądanie jest w sposób oczywisty nieuzasadnione lub nadmierne, w szczególności ze względu na swą powtarzalność, organ_nadzorczy może pobrać opłatę w rozsądnej wysokości wynikającej z kosztów administracyjnych lub może odmówić podjęcia żądanych działań. Obowiązek wykazania, że żądanie jest w sposób oczywisty nieuzasadnione lub nadmierne, spoczywa na organie nadzorczym.

Artykuł 59

Sprawozdanie z działalności

Każdy organ_nadzorczy sporządza roczne sprawozdanie ze swojej działalności, w którym może wyszczególnić rodzaje zgłoszonych mu naruszeń i rodzaje środków podjętych zgodnie z art. 58 ust. 2. Sprawozdania te są przekazywane parlamentowi narodowemu, rządowi i innym organom wskazanym prawem państwa członkowskiego. Są one udostępniane opinii publicznej, Komisji oraz europejskiej Radzie Ochrony Danych.

ROZDZIAŁ VII

Współpraca i spójność

Sekcja 1

Współpraca

Artykuł 61

Wzajemna pomoc

1.   Organy nadzorcze przekazują sobie stosowne informacje i świadczą sobie wzajemną pomoc w celu spójnego wdrażania i stosowania niniejszego rozporządzenia oraz wprowadzają środki na rzecz skutecznej wzajemnej współpracy. Wzajemna pomoc obejmuje w szczególności wnioski o udzielenie informacji oraz środki nadzorcze, takie jak wnioski o udzielenie uprzednich zezwoleń i przeprowadzenie uprzednich konsultacji oraz o przeprowadzenie kontroli i postępowań wyjaśniających.

2.   Każdy organ_nadzorczy podejmuje wszelkie odpowiednie środki, by odpowiedzi na wniosek innego organu nadzorczego udzielić bez zbędnej zwłoki i nie później niż w terminie miesiąca od otrzymania wniosku. Środki takie mogą obejmować w szczególności przekazanie stosownych informacji o przebiegu postępowania.

3.   Wniosek o pomoc zawiera wszelkie niezbędne informacje, w tym cel i uzasadnienie wniosku. Uzyskane informacje są wykorzystywane wyłącznie do celu, w którym o nie wystąpiono.

4.   Wezwany organ_nadzorczy nie może odmówić wykonania wniosku, chyba że:

a)	nie jest organem właściwym w przedmiocie wniosku lub środków, o których wykonanie wystąpiono; lub

b)	wykonanie wniosku stanowiłoby naruszenie niniejszego rozporządzenia, prawa Unii lub prawa państwa członkowskiego, któremu podlega wezwany organ_nadzorczy.

5.   Wezwany organ_nadzorczy informuje wzywający organ_nadzorczy, od którego wniosek pochodzi, o rezultatach lub w stosownym przypadku o postępach lub środkach zastosowanych w związku z tym wnioskiem. Wezwany organ_nadzorczy uzasadnia odmowę wykonania wniosku na mocy ust. 4.

6.   Wezwane organy nadzorcze przekazują informacje żądane przez inne organy nadzorcze zasadniczo drogą elektroniczną w standardowym formacie.

7.   Wezwane organy nadzorcze nie pobierają opłat za działania podejmowane w związku z wnioskiem o wzajemną pomoc. Organy nadzorcze mogą uzgodnić zasady dokonywania wzajemnego zwrotu konkretnych wydatków poniesionych w wyniku świadczenia wzajemnej pomocy w wyjątkowych okolicznościach.

8.   Jeżeli organ_nadzorczy nie dostarczy informacji, o których mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, w terminie miesiąca od otrzymania wniosku innego organu nadzorczego, wzywający organ_nadzorczy może zastosować środek tymczasowy na terytorium swojego państwa członkowskiego zgodnie z art. 55 ust. 1. W takiej sytuacji uznaje się, że zgodnie z art. 66 ust. 1 zachodzi pilna potrzeba działania i że zgodnie z art. 66 ust. 2 wymagana jest pilna wiążąca decyzja europejskiej Rady Ochrony Danych.

9.   Komisja może w drodze aktów wykonawczych określić formułę i procedurę wzajemnej pomocy, o której mowa w niniejszym artykule, oraz zasady wymiany informacji drogą elektroniczną między organami nadzorczymi oraz między organami nadzorczymi a Europejską Radą Ochrony Danych, w szczególności standardowy format, o którym mowa w ust. 6 niniejszego artykułu. Akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 93 ust. 2.

Artykuł 62

Wspólne operacje organów nadzorczych

1.   Organy nadzorcze prowadzą w stosownych przypadkach wspólne operacje, w tym wspólne postępowania i wspólne działania egzekucyjne, w których uczestniczą członkowie lub personel organów nadzorczych innych państw członkowskich.

2.   Jeżeli administrator lub podmiot_przetwarzający posiadają jednostki organizacyjne w kilku państwach członkowskich lub jeżeli operacje przetwarzania mogą istotnie wpłynąć na znaczną liczbę osób, których dane dotyczą, w więcej niż jednym państwie członkowskim, organ_nadzorczy każdego z tych państw członkowskich ma prawo uczestniczyć we wspólnych operacjach. Organ nadzorczy, który jest właściwy zgodnie z art. 56 ust. 1 lub 4 zaprasza organ_nadzorczy każdego z tych państw członkowskich do uczestnictwa w danych wspólnych operacjach i niezwłocznie odpowiada na wniosek organu nadzorczego dotyczący uczestnictwa.

3.   Organ nadzorczy może zgodnie z prawem państwa członkowskiego i za zgodą organu nadzorczego oddelegowującego pracownika przyznać uprawnienia, w tym uprawnienia do prowadzenia postępowań wyjaśniających, członkom lub personelowi organu nadzorczego oddelegowującego pracownika uczestniczącym we wspólnych operacjach lub – jeżeli zezwala na to prawo państwa członkowskiego przyjmującego organu nadzorczego – zezwolić członkom lub personelowi organu nadzorczego oddelegowującego pracownika na wykonywanie ich własnych uprawnień w zakresie prowadzenia postępowań wyjaśniających zgodnie z prawem państwa członkowskiego organu nadzorczego oddelegowującego pracownika. Uprawnienia takie mogą być wykonywane wyłącznie pod kierownictwem i w obecności członków lub personelu przyjmującego organu nadzorczego. Członkowie lub personel organu nadzorczego oddelegowującego pracownika podlegają prawu państwa członkowskiego przyjmującego organu nadzorczego.

4.   Jeżeli zgodnie z ust. 1 personel organu nadzorczego oddelegowującego pracownika działa w innym państwie członkowskim, państwo członkowskie przyjmującego organu nadzorczego ponosi odpowiedzialność za czynności tego personelu, w tym odpowiedzialność prawną za wszelkie szkody wyrządzone przez ten personel w trakcie operacji, zgodnie z prawem państwa członkowskiego, na którego terytorium ten personel działa.

5.   Państwo członkowskie, na którego terytorium została wyrządzona szkoda, naprawia taką szkodę na warunkach mających zastosowanie do szkód wyrządzonych przez jego własny personel. Państwo członkowskie organu nadzorczego oddelegowującego pracownika, którego personel wyrządził szkodę wobec osoby na terytorium innego państwa członkowskiego, zwraca temu innemu państwu członkowskiemu całą kwotę, którą zapłaciło ono osobom uprawnionym w jego imieniu.

6.   Bez uszczerbku dla możliwości dochodzenia swoich praw wobec osób trzecich i z wyjątkiem ust. 5, każde państwo członkowskie powstrzymuje się w przypadku określonym w ust. 1 od żądania odszkodowania od innego państwa członkowskiego za szkody, o których mowa w ust. 4.

7.   Jeżeli planowana jest wspólna operacja, a  organ_nadzorczy nie wywiąże się w terminie miesiąca z obowiązku określonego w ust. 2 zdanie drugie niniejszego artykułu, pozostałe organy nadzorcze mogą przyjąć środek tymczasowy na terytorium swojego państwa członkowskiego zgodnie z art. 55. W takiej sytuacji uznaje się, że zgodnie z art. 66 ust. 1 zachodzi pilna potrzeba działania i że zgodnie z art. 66 ust. 2 wymagana jest pilna opinia lub pilna wiążąca decyzja europejskiej Rady Ochrony Danych.

Sekcja 2

Spójność

Artykuł 64

Opinia europejskiej Rady Ochrony Danych

1.   Europejska Rada Ochrony Danych wydaje opinię w przypadku, gdy właściwy organ_nadzorczy zamierza przyjąć środek wymieniony poniżej. W tym celu właściwy organ_nadzorczy zgłasza europejskiej Radzie Ochrony Danych projekt decyzji dotyczącej:

a)	przyjęcia na mocy art. 35 ust. 4 wykazu operacji przetwarzania podlegających wymogowi dokonania oceny skutków dla ochrony danych;

b)	stwierdzenia zgodnie z art. 40 ust. 7, czy projekt kodeksu postępowania, zmiana kodeksu lub rozszerzenie jego zakresu są zgodne z niniejszym rozporządzeniem;

c)	zatwierdzenia kryteriów akredytacji podmiotu na mocy art. 41 ust. 3 lub podmiotu certyfikującego na mocy art. 43 ust. 3;

d)	określenia standardowych klauzul ochrony danych, o których mowa w art. 46 ust. 2 lit. d) i art. 28 ust. 8;

e)	wydania zezwolenia na klauzule umowne, o których mowa w art. 46 ust. 3; lub

f)	zatwierdzenia wiążących reguł korporacyjnych w rozumieniu art. 47.

2.   Każdy organ_nadzorczy, przewodniczący europejskiej Rady Ochrony Danych lub Komisja mogą wystąpić o przeanalizowanie przez Europejską Radę Ochrony Danych w celu wydania opinii sprawy mającej charakter ogólny lub wywołującej skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim, w szczególności jeżeli właściwy organ_nadzorczy nie wywiązuje się z obowiązków dotyczących wzajemnej pomocy zgodnie z art. 61 lub wspólnych operacji zgodnie z art. 62.

3.   W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, Europejska Rada Ochrony Danych wydaje opinię w przedłożonej jej sprawie, o ile wcześniej nie wydała już opinii w takiej samej sprawie. Europejska Rady Ochrony Danych przyjmuje tę opinię w terminie ośmiu tygodni zwykłą większością głosów swoich członków. Ze względu na złożony charakter sprawy termin ten można przedłużyć o sześć tygodni. Jeżeli chodzi o projekt decyzji, o którym mowa w ust. 1 i który został przekazany członkom europejskiej Rady Ochrony Danych zgodnie z ust. 5, uznaje się, że członek, który w rozsądnym terminie wskazanym przez przewodniczącego nie zgłosił sprzeciwu, zgadza się z tym projektem.

4.   Organy nadzorcze i Komisja przekazują bez zbędnej zwłoki europejskiej Radzie Ochrony Danych drogą elektroniczną w standardowym formacie wszelkie stosowne informacje, w tym w odpowiednim przypadku streszczenie stanu faktycznego, projekt decyzji, powody przemawiające za koniecznością przyjęcia takiego środka oraz opinię innych organów nadzorczych, których sprawa dotyczy.

5.   Przewodniczący europejskiej Rady Ochrony Danych bez zbędnej zwłoki przekazuje drogą elektroniczną:

a)	członkom europejskiej Rady Ochrony Danych i Komisji wszelkie stosowne informacje otrzymane w standardowym formacie. W razie potrzeby sekretariat europejskiej Rady Ochrony Danych zapewnia tłumaczenie stosownych informacji; oraz

b)	organowi nadzorczemu, o którym zależnie od sytuacji mowa w ust. 1 i 2, oraz Komisji opinię, którą podaje też do wiadomości publicznej.

6.   Właściwy organ_nadzorczy nie przyjmuje projektu decyzji, o którym mowa w art. ust. 1 przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 3.

7.   Organ nadzorczy, o którym mowa w ust. 1, w jak największym stopniu uwzględnia opinię europejskiej Rady Ochrony Danych i w terminie dwóch tygodni po otrzymaniu tej opinii informuje drogą elektroniczną przewodniczącego europejskiej Rady Ochrony Danych, czy podtrzymuje projekt decyzji, czy też go zmieni, a w stosownym przypadku przekazuje mu w standardowym formacie zmieniony projekt decyzji.

8.   Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, organ_nadzorczy, którego sprawa dotyczy, poinformuje przewodniczącego europejskiej Rady Ochrony Danych, że nie zamierza się zastosować do całości lub części jej opinii podając odpowiednie uzasadnienie, zastosowanie ma art. 65 ust. 1.

Artykuł 65

Rozstrzyganie sporów przez Europejską Radę Ochrony Danych

1.   Aby w poszczególnych sytuacjach zapewnić właściwe i spójne stosowanie niniejszego rozporządzenia, Europejska Rada Ochrony Danych przyjmuje w następujących przypadkach wiążące decyzje:

a)

jeżeli w przypadku, o którym mowa w art. 60 ust. 4, organ_nadzorczy, którego sprawa dotyczy, zgłosił mający_znaczenie_dla_sprawy_i uzasadniony_sprzeciw wobec projektu decyzji wiodącego organu nadzorczego, a wiodący organ_nadzorczy odrzucił taki sprzeciw jako niemający znaczenia dla sprawy lub nieuzasadniony. Wiążąca decyzja dotyczy wszystkich spraw, które są przedmiotem mającego znaczenie dla sprawy i uzasadnionego sprzeciwu, w szczególności dotyczy tego, czy doszło do naruszenia niniejszego rozporządzenia;

b)	jeżeli panują sprzeczne opinie co do tego, który z organów nadzorczych, których sprawa dotyczy, jest właściwy względem głównej jednostki organizacyjnej;

c)

jeżeli właściwy organ_nadzorczy nie wystąpił o opinię do europejskiej Rady Ochrony Danych w przypadkach, o których mowa w art. 64 ust. 1, lub nie zastosował się do opinii europejskiej Rady Ochrony Danych wydanej zgodnie z art. 64. W takim przypadku organ_nadzorczy, którego sprawa dotyczy, lub Komisja mogą zgłosić sprawę europejskiej Radzie Ochrony Danych.

2.   Decyzję, o której mowa w ust. 1, Europejska Rada Ochrony Danych przyjmuje większością dwóch trzecich głosów swoich członków w terminie miesiąca od wpłynięcia sprawy. Ze względu na złożony charakter sprawy termin ten można przedłużyć o miesiąc. Decyzja, o której mowa w ust. 1, zostaje wraz z uzasadnieniem skierowana do wiodącego organu nadzorczego i wszystkich organów nadzorczych, których sprawa dotyczy, i jest dla nich wiążąca.

3.   Jeżeli Europejska Rada Ochrony Danych nie jest w stanie przyjąć decyzji w terminach, o których mowa w ust. 2, przyjmuje decyzję w terminie dwóch tygodni po upłynięciu drugiego miesiąca, o którym mowa w ust. 2, zwykłą większością głosów swoich członków. Jeżeli głosy członków europejskiej Rady Ochrony Danych rozkładają się po równo, decyduje głos przewodniczącego.

4.   Przed upływem terminów, o których mowa w ust. 2 i 3, organy nadzorcze, których sprawa dotyczy, nie przyjmują decyzji w sprawie przedłożonej europejskiej Radzie Ochrony Danych na mocy ust. 1.

5.   Przewodniczący europejskiej Rady Ochrony Danych bez zbędnej zwłoki notyfikuje organom nadzorczym, których sprawa dotyczy, decyzję, o której mowa w ust. 1. Informuje o niej Komisję. Decyzja jest niezwłocznie publikowana na stronie internetowej europejskiej Rady Ochrony Danych, po tym jak organ_nadzorczy notyfikował ostateczną decyzję, o której mowa w ust. 6.

6.   Bez zbędnej zwłoki i najpóźniej w terminie miesiąca po notyfikowaniu przez Europejską Radę Ochrony Danych swojej decyzji, wiodący organ_nadzorczy lub w stosownym przypadku organ_nadzorczy, do którego wniesiono skargę, przyjmuje ostateczną decyzję na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Wiodący organ_nadzorczy lub w stosownym przypadku organ_nadzorczy, do którego wniesiono skargę, informuje Europejską Radę Ochrony Danych o terminie, w którym doręczono ostateczną decyzję odpowiednio administratorowi lub podmiotowi przetwarzającemu oraz osobie, której dane dotyczą. Ostateczna decyzja organów nadzorczych, których sprawa dotyczy, zostaje przyjęta w trybie art. 60 ust. 7, 8 i 9. Ostateczna decyzja zawiera informacje o decyzji, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, i wskazuje, że decyzja, o której mowa w tym ustępie, zostanie opublikowana na stronie internetowej europejskiej Rady Ochrony Danych zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu. Do ostatecznej decyzji załączona zostaje decyzja, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 66

Tryb pilny

1.   W wyjątkowych okolicznościach, jeżeli organ_nadzorczy, którego sprawa dotyczy, uzna, że istnieje pilna potrzeba podjęcia działań w celu ochrony praw i wolności osób, których dane dotyczą, może w drodze odstępstwa od mechanizmu spójności, o którym mowa w art. 63, 64 i 65, lub od procedury, o której mowa w art. 60, niezwłocznie przyjąć środki tymczasowe mające na terytorium jego państwa członkowskiego wywołać skutki prawne przez określony okres, nieprzekraczający trzech miesięcy. Organ nadzorczy niezwłocznie informuje o tych środkach i o powodach ich przyjęcia pozostałe organy nadzorcze, których sprawa dotyczy, Europejską Radę Ochrony Danych i Komisję.

2.   Jeżeli organ_nadzorczy zastosował środek na mocy ust. 1 i uznaje, że należy pilnie przyjąć środki o charakterze ostatecznym, może zwrócić się z wnioskiem o pilne wydanie opinii lub wiążącej decyzji do europejskiej Rady Ochrony Danych, uzasadniając swój wniosek o taką opinię lub decyzję.

3.   Organ nadzorczy może zwrócić się do europejskiej Rady Ochrony Danych z wnioskiem o pilne wydanie opinii lub w stosownym przypadku wiążącej decyzji, uzasadniając swój wniosek o taką opinię lub decyzję, w tym uzasadniając pilną potrzebę działań – jeżeli właściwy organ_nadzorczy nie zastosował odpowiedniego środka w sytuacji, w której istnieje pilna potrzeba podjęcia działań w celu ochrony praw i wolności osób, których dane dotyczą.

4.   W drodze wyjątku od art. 64 ust. 3 i art. 65 ust. 2, Europejska Rada Ochrony Danych przyjmuje opinię lub wiążącą decyzję wydawane w trybie pilnym, o których mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, w terminie dwóch tygodni zwykłą większością głosów swoich członków.

Artykuł 68

Europejska Rada Ochrony Danych

1.   Niniejszym ustanawia się Europejską Radę Ochrony Danych jako organ Unii posiadający osobowość prawną.

2.   Europejską Radę Ochrony Danych reprezentuje jej przewodniczący.

3.   Do europejskiej Rady Ochrony Danych należą: przewodniczący jednego organu nadzorczego każdego państwa członkowskiego oraz Europejski Inspektor Ochrony Danych lub ich przedstawiciele.

4.   Jeżeli w państwie członkowskim za monitorowanie stosowania przepisów na mocy niniejszego rozporządzenia odpowiada więcej niż jeden organ_nadzorczy, to zgodnie z prawem tego państwa członkowskiego wyznaczony zostaje wspólny przedstawiciel.

5.   Komisja ma prawo do udziału w działaniach i posiedzeniach europejskiej Rady Ochrony Danych, nie ma jednak prawa głosowania. Komisja wyznacza swojego przedstawiciela. Przewodniczący europejskiej Rady Ochrony Danych informuje Komisję o działaniach europejskiej Rady Ochrony Danych.

6.   W kwestiach, o których mowa w art. 65, Europejski Inspektor Ochrony Danych ma prawo głosowania wyłącznie względem decyzji co do zasad i przepisów, które mają zastosowanie do instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii i merytorycznie odpowiadają przepisom niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 70

Zadania europejskiej Rady Ochrony Danych

1.   Europejska Rada Ochrony Danych zapewnia spójne stosowanie niniejszego rozporządzenia. W tym celu z własnej inicjatywy lub w stosownych przypadkach na wniosek Komisji podejmuje w szczególności następujące działania:

a)	monitoruje i zapewnia właściwe stosowanie niniejszego rozporządzenia w przypadkach, o których mowa w art. 64 i 65, bez uszczerbku dla zadań krajowych organów nadzorczych;

b)	doradza Komisji w sprawach związanych z ochroną danych osobowych w Unii, w tym w sprawie wszelkich proponowanych zmian do niniejszego rozporządzenia;

c)	doradza Komisji w sprawie formatu i procedur wymiany informacji między administratorami, podmiotami przetwarzającymi i organami nadzorczymi do celów wiążących reguł korporacyjnych;

d)	wydaje wytyczne, zalecenia oraz określa najlepsze praktyki dotyczące usuwania z ogólnodostępnych usług łączności łącz do danych osobowych, kopi tych danych lub ich replikacji, o czym mowa w art. 17 ust. 2;

e)	z własnej inicjatywy lub na wniosek jednego ze swoich członków lub Komisji bada wszelkie kwestie dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia i wydaje wytyczne, zalecenia oraz określa najlepsze praktyki, by zachęcić do spójnego stosowania niniejszego rozporządzenia;

f)	wydaje wytyczne, zalecenia i określa najlepsze praktyki zgodnie z lit. e) niniejszego ustępu, by na potrzeby art. 22 ust. 2 doprecyzować kryteria i wymogi dotyczące decyzji opartych na profilowaniu;

g)

wydaje wytyczne, zalecenia i określa najlepsze praktyki zgodnie z lit. e) niniejszego ustępu dotyczące stwierdzania naruszenia ochrony danych osobowych i określenia zbędnej zwłoki w rozumieniu art. 33 ust. 1 i 2 oraz szczególnych okoliczności, w których administrator lub podmiot_przetwarzający mają obowiązek zgłosić naruszenie_ochrony_danych_osobowych;

h)	wydaje wytyczne, zalecenia i określa najlepsze praktyki zgodnie z lit. e) niniejszego ustępu wskazujące, w jakich okolicznościach naruszenie_ochrony_danych_osobowych może powodować wysokie ryzyko naruszenia praw lub wolności osób fizycznych w rozumieniu art. 34 ust. 1;

i)

wydaje wytyczne, zalecenia i określa najlepsze praktyki zgodnie z lit. e) niniejszego ustępu, by doprecyzować kryteria i wymogi względem przekazywania danych osobowych, które opiera się na wiążących regułach korporacyjnych stosowanych przez administratorów i na wiążących regułach korporacyjnych stosowanych przez podmioty przetwarzające, oraz inne konieczne wymogi mające zapewnić ochronę danych osobowych osób, których dane dotyczą, zgodnie z art. 47;

j)	wydaje wytyczne, zalecenia i określa najlepsze praktyki zgodnie z lit. e) niniejszego ustępu, by doprecyzować kryteria i wymogi względem przekazywania danych osobowych na podstawie art. 49 ust. 1;

k)	opracowuje wytyczne dla organów nadzorczych w sprawie stosowania środków, o których mowa w art. 58 ust. 1, 2 i 3, oraz w sprawie określania wysokości administracyjnych kar pieniężnych zgodnie z art. 83;

l)	dokonuje przeglądu praktycznego stosowania wytycznych, zaleceń i najlepszych praktyk, o których mowa w lit. e) i f);

m)	wydaje wytyczne, zalecenia i określa najlepsze praktyki zgodnie z lit. e) niniejszego ustępu, by na potrzeby art. 54 ust. 2 określić wspólne procedury postępowania w przypadkach zgłaszania przez osoby fizyczne naruszeń niniejszego rozporządzenia;

n)	zachęca do sporządzania kodeksów postępowania oraz do ustanawiania mechanizmów certyfikacji w dziedzinie ochrony danych oraz znaków jakości i oznaczeń w tej dziedzinie zgodnie z art. 40 i 42;

o)

akredytuje podmioty certyfikujące i dokonuje okresowego przeglądu certyfikacji zgodnie z art. 43 oraz prowadzi publiczny rejestr podmiotów akredytowanych zgodnie z art. 43 ust. 6 i  administratorów i podmiotów przetwarzających akredytowanych zgodnie z art. 42 ust. 7, mających siedzibę w państwach trzecich;

p)	precyzuje wymogi, o których mowa w art. 43 ust. 3, z myślą o akredytacji podmiotów certyfikujących zgodnie z art. 42;

q)	udziela Komisji opinii w sprawie wymogów certyfikacyjnych, o których mowa w art. 43 ust. 8;

r)	udziela Komisji opinii w sprawie znaków graficznych, o których mowa w art. 12 ust. 7;

s)

udziela Komisji opinii na potrzeby oceny, czy stopień ochrony w państwie trzecim lub organizacji międzynarodowej jest odpowiedni, w tym na potrzeby oceny, czy państwo trzecie, terytorium, określony sektor lub określone sektory w tym państwie trzecim lub organizacja_międzynarodowa nie przestały zapewniać odpowiedniego stopnia ochrony. W tym celu Komisja udostępnia europejskiej Radzie Ochrony Danych wszelką niezbędną dokumentację, w tym korespondencję z rządem państwa trzeciego w odniesieniu do tego państwa trzeciego, terytorium lub określonego sektora lub korespondencję z organizacją międzynarodową;

t)	wydaje opinie w sprawie projektów decyzji zgłoszonych przez organy nadzorcze zgodnie z mechanizmem spójności, o którym mowa w art. 64 ust. 1, w sprawach przedłożonych jej zgodnie z art. 64 ust. 2 oraz wydaje wiążące decyzje zgodnie z art. 65, w tym w sprawach, o których mowa w art. 66;

u)	upowszechnia współpracę oraz skuteczną dwustronną i wielostronną wymianę informacji i dobrych praktyk między organami nadzorczymi;

v)	upowszechnia wspólne programy szkoleń oraz ułatwia wymianę personelu między organami nadzorczymi, a w stosownych przypadkach – z organami nadzorczymi państw trzecich lub organizacji międzynarodowych;

w)	upowszechnia wymianę wiedzy i dokumentów na temat ustawodawstwa i praktyki w dziedzinie ochrony danych z organami nadzorczymi odpowiedzialnymi za ochronę danych na świecie;

x)	wydaje opinie na temat kodeksów postępowania opracowywanych na szczeblu Unii zgodnie z art. 40 ust. 9; oraz

y)	prowadzi publicznie dostępny elektroniczny rejestr decyzji podjętych przez organy nadzorcze i wyroków sądowych w sprawach rozpatrywanych w ramach mechanizmu spójności.

2.   Jeżeli Komisja zwraca się do europejskiej Rady Ochrony Danych o konsultację, może zależnie od pilności sprawy wskazać termin udzielenia odpowiedzi.

3.   Europejska Rada Ochrony Danych przekazuje swoje opinie, wytyczne, zalecenia i najlepsze praktyki Komisji i komitetowi, o którym mowa w art. 93, oraz podaje je do wiadomości publicznej.

4.   Europejska Rada Ochrony Danych konsultuje się w stosownych przypadkach ze stronami, których sprawa dotyczy, i daje im możliwość przestawienia uwag w rozsądnym terminie. Bez uszczerbku dla art. 76 Europejska Rada Ochrony Danych podaje wyniki procedury konsultacji do wiadomości publicznej.

Artykuł 74

Zadania przewodniczącego

1.   Przewodniczący ma następujące zadania:

a)	zwołuje posiedzenia europejskiej Rady Ochrony Danych i sporządza porządek obrad;

b)	notyfikuje wiodącemu organowi nadzorczemu i organom nadzorczym, których sprawa dotyczy, decyzje przyjęte przez Europejską Radę Ochrony Danych na mocy art. 65;

c)	zapewnia terminowe wykonanie zadań europejskiej Rady Ochrony Danych, w szczególności w odniesieniu do mechanizmu spójności, o którym mowa w art. 63.

2.   Europejska Rada Ochrony Danych określa w swoim regulaminie wewnętrznym podział zadań między przewodniczącego a wiceprzewodniczących.

Artykuł 75

Sekretariat

1.   Europejski Inspektor Ochrony Danych zapewnia obsługę sekretariatu dla europejskiej Rady Ochrony Danych.

2.   Sekretariat wykonuje swoje zadania wyłącznie pod kierunkiem przewodniczącego europejskiej Rady Ochrony Danych.

3.   Personel Europejskiego Inspektora Ochrony Danych wykonujący zadania, które niniejsze rozporządzenie powierza europejskiej Radzie Ochrony Danych, podlega oddzielnej hierarchii służbowej, innej niż personel wykonujący zadania powierzone Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych.

4.   W stosownych przypadkach Europejska Rada Ochrony Danych i Europejski Inspektor Ochrony Danych opracowują i publikują protokół ustaleń, który służy wykonaniu niniejszego artykułu: określa on warunki współpracy i ma zastosowanie do personelu Europejskiego Inspektora Ochrony Danych wykonującego zadania powierzone niniejszym rozporządzeniem europejskiej Radzie Ochrony Danych.

5.   Sekretariat zapewnia europejskiej Radzie Ochrony Danych wsparcie analityczne, administracyjne i logistyczne.

6.   Sekretariat odpowiada w szczególności za:

a)	bieżącą działalność europejskiej Rady Ochrony Danych;

b)	komunikację między członkami europejskiej Rady Ochrony Danych, jej przewodniczącym i Komisją;

c)	komunikację z innymi instytucjami i opinią publiczną;

d)	stosowanie elektronicznych środków komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej;

e)	tłumaczenie stosownych informacji;

f)	przygotowywanie posiedzeń europejskiej Rady Ochrony Danych oraz działania następcze w związku z nimi;

g)	przygotowywanie, redagowanie i publikowanie opinii, decyzji w sprawie rozstrzygnięcia sporów między organami nadzorczymi oraz innych tekstów przyjmowanych przez Europejską Radę Ochrony Danych.

Artykuł 76

Poufność

1.   Dyskusje europejskiej Rady Ochrony Danych są poufne, jeżeli taką konieczność stwierdzi Rada zgodnie ze swoim regulaminem wewnętrznym.

2.   Dostęp do dokumentów przedłożonych członkom europejskiej Rady Ochrony Danych, ekspertom i  przedstawicielom stron trzecich jest regulowany rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1049/2001 (21).

ROZDZIAŁ VIII

Środki ochrony prawnej, odpowiedzialność i sankcje

Artykuł 78

Prawo do skutecznego środka ochrony prawnej przed sądem przeciwko organowi nadzorczemu

1.   Bez uszczerbku dla innych administracyjnych lub pozasądowych środków ochrony prawnej każda osoba fizyczna lub prawna ma prawo do skutecznego środka ochrony prawnej przed sądem przeciwko prawnie wiążącej decyzji organu nadzorczego jej dotyczącej.

2.   Bez uszczerbku dla innych administracyjnych lub pozasądowych środków ochrony prawnej każda osoba, której dane dotyczą, ma prawo do skutecznego środka ochrony prawnej przed sądem, jeżeli organ_nadzorczy właściwy zgodnie z art. 55 i 56 nie rozpatrzył skargi lub nie poinformował osoby, której dane dotyczą, w terminie trzech miesięcy o postępach lub efektach rozpatrywania skargi wniesionej zgodnie z art. 77.

3.   Postępowanie przeciwko organowi nadzorczemu zostaje wszczęte przed sądem państwa członkowskiego, w którym organ_nadzorczy ma siedzibę.

4.   Jeżeli postępowanie zostało wszczęte przeciwko decyzji organu nadzorczego, którą poprzedziła opinia lub decyzja europejskiej Rady Ochrony Danych w ramach mechanizmu spójności, organ_nadzorczy przekazuje sądowi tę opinię lub decyzję.

Artykuł 92

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 12 ust. 8 i art. 43 ust. 8, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia 24 maja 2016 r.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 12. ust. 8 i art. 43 ust. 8, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 12 ust. 8 i art. 43 ust. 8 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady..

Artykuł 94

Uchylenie dyrektywy 95/46/WE

1.   Dyrektywa 95/46/WE zostaje uchylona ze skutkiem od dnia 25 maja 2018 r.

2.   Odesłania do uchylonej dyrektywy należy traktować jako odesłania do niniejszego rozporządzenia. Odesłania do Grupy Roboczej ds. Ochrony Osób Fizycznych w zakresie Przetwarzania Danych Osobowych, ustanowionej w art. 29 dyrektywy 95/46/WE, należy traktować jako odesłania do europejskiej Rady Ochrony Danych, ustanowionej niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 99

Wejście w życie i stosowanie

1.   Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii europejskiej.

2.   Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie od dnia 25 maja 2018 r.

---

(1)  Dz.U. C 229 z 31.7.2012, s. 90.

(2)  Dz.U. C 391 z 18.12.2012, s. 127.

(3)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2014 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz stanowisko Rady w pierwszym czytaniu z dnia 8 kwietnia 2016 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym). Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 14 kwietnia 2016 r.

(4)  Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

(5)  Zalecenie Komisji z dnia 6 maja 2003 r. dotyczące definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (C(2003)1422) (Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36).

(6)  Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z  przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(7)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, swobodnego przepływu tych danych i oraz uchylenia decyzji ramowej Rady 2008/977/WSiSW (zob. s. 89 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(8)  Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1).

(9)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej (Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 45).

(10)  Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95, 21.4.1993, s. 29).

(11)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1338/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie statystyk Wspólnoty w zakresie zdrowia publicznego oraz zdrowia i bezpieczeństwa w pracy (Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 70).

(12)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(13)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. L 351 z 20.12.2012, s. 1).

(14)  Dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 90).

(15)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 536/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie badań klinicznych produktów leczniczych stosowanych u ludzi oraz uchylenia dyrektywy 2001/20/WE (Dz.U. L 158 z 27.5.2014, s. 1).

(16)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE, Euratom) nr 1101/2008 w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności, rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 w sprawie statystyk Wspólnoty oraz decyzję Rady 89/382/EWG, Euratom w sprawi e ustanowienia Komitetu ds. Programów Statystycznych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 164).

(17)  Dz.U. C 192 z 30.6.2012, s. 7.

(18)  Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).

(19)  Dyrektywa (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. L 241 z 17.9.2015, s. 1).

(20)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30).

(21)  Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).